طراحی خانه شماره 20 آذربایجان غربی

آپارتمان شماره 20 ماکو در آذربایجان غربی توسط آتلیه مکعب سفید طراحی شده است. همچنان که به ماکو نزدیک می شوی، جاده ای مارپیچ میان دره ی باریکی می گذرد که در میان آن رودی به نام زنگمار در جریان است که پی در پی به شکل آبشار های غران کوچکی فرو می ریزد در یکی از این خمیدگی های کوهستان ناگاه منظر شهر به صورت دلپذیر و شگفت انگیز در برابر دیدگان پدیدار می شود.

کوهستان برهنه ی پر صخره ناگهان در دو سو سر به آسمان کشیده و دست کم به ارتفاع هزاران پا گردن برافراشته. کوهی که در سمت راست قرار دارد هر قدر بالا می رود، برآمدگی پیدا می کند و همچون سایبانی بر فراز شهر گسترده می شود؛ در فرورفتگی صخره ها قلعه ای ساخته اند که نمای آن بسیار هولناک است و اطرافش را دیواری احاطه کرده است. زیر سایه ی کوه ها و صخره ها بناهایی در ادوار مختلف ساخته شده اند که شاخص ترین آنها مربوط به دوره قاجار و برگرفته از معماری قفقاز است و در اختیار میراث فرهنگی ست.  بعد از آن گویی خانه ها و بناها به معنای واقعی کلمه روییده اند؛ بی هیچ قانون و قاعده ای...

این شهر پر از راز و رمز زادگاه ماست. سال های زیادی از نظر منظر شهری و فرهنگی به دست فراموشی سپرده شده است. نزدیک ۵ سال است که در این شهر طراحی و برای ساختنش مبارزه می کنیم تا حال معماری و سیمای شهر را التیام ببخشیم. سعی بر آن بوده با تفکرات معماری مدرن و استفاده از مصالح بومی با آموخته ها و تجربیاتمان تاثیری بر چهره ی این شهر بگذاریم. یکی از پروژه ها، خانه ی شماره بیست بود که در زمینی به مساحت ۲۷۵ متر مربع در یک بافت آشفته با بناهایی مشابه هم و بی هویت قرار داشت. زیر بنای پروژه ۹۰۰ مترمربع بود که در ۴ طبقه طراحی شد؛ همکف به پارکینگ و فضای جمعی و تاسیسات و اتاق ورزش اختصاص یافت. طبقه اول و دوم به صورت فضای مسکونی دوبلکس و  طبقه ی سوم  به شکل یک واحد مستقل با تراس های بزرگ در نظر گرفته شد. در حین عملیات ساختمانی زمین همسایه توسط مالک خریداری و تبدیل به حیاط خانه گشت؛ ولی به خواست کارفرما هیچ بازشویی به آن سمت باز نشد.

سیستم سازه ای، اسکلت فلزی و  سیستم تاسیسات مکانیکی به صورت موتورخانه مرکزی و اسپیلت در نظر گرفته شده است. سطح اشغال در همکف ۱۰۰ % و در طبقات ۷۵% می باشد. طراحی پلان حول نیازهای کار فرما  در نهایت خلوص و سادگی شکل گرفته. طبقه ی اول دارای یک سالن بزرگ مشرف به حیاط به همراه آشپزخانه و اتاق مهمان و طبقه ی دوم شامل سه اتاق بزرگ و نشیمن طراحی شده؛ حجم از مکعب هایی تشکیل یافته که از دل یکدیگر بیرون جسته اند و این موضوع دید های متنوعی با توجه به بازی بازشوها میسر کرده. استفاده از سنگ تیره و روشن بر بیرون زدگی احجام و سایه اندازی تاکید کرده است. ایده ی طراحی نما و مکعب های در هم تنیده به فضای داخل نیز کشیده شده و باعث ایجاد تراس های خصوصی در اتاق ها گشته که کوه و مناظر طبیعی را قاب می کند.

در حال حاضر خانه ی شماره بیست فقط یک خانه در شهر مرزی و دور افتاده ای به نام ماکو نیست بلکه عامل تعیین کننده ای است در پرورش سلیقه ی عمومی مردمانش و بهبود منظر شهری ، هر چند کوچک...

معمار: آتلیه مکعب سفید

موقعیت پروژه:  آذربایجان غربی،  ماکو

معماران مسئول: رضا اسدزاده، شبنم خلیل پور

تیم طراحی: هنگامه رضایی، محمد اسدزاده

مساحت ساخته شده: 900 متر مربع

تاریخ اتمام ساخت: 1397

طراحی خانه حلزونی دارنگون شیراز

طراحی خانه حلزونی دارنگون، یک پروژه مسکونی در حجمی متفاوت نسبت به خانه های مسکونی متعارف می باشد. خانه حلزونی دارنگون در 45 کیلومتری حومه شیراز به اجرا رسیده و به عنوان یک خانه تفریحی برای تعطیلات طول سال و فرار از زندگی شهری طراحی شده است. خانه دارای یک حیاط کوچک بوده و محدوده ای برای خلق یک فضای برونگرا/درونگرا می باشد. عرصه های خانه درون یک پوسته حلزونی شکل خلق گردیده و به همین علت نام خانه حلزونی برای پروژه در نظر گرفته شده است.

از آنجا که اقلیم سایت دارای آب و هوای نیمه بیابانی با بارش کم است، باغبانی در چنین خانه ای راحت نبوده و فقط می توان برخی گیاهان مقاوم را در این منطقه پرورش داد. به همین دلیل ایده قرارگیری باغچه خصوصی نزدیک به خانه، و پرورش گل و درختان زینتی در دستور کار قرار گرفت. این بخش از حیاط فقط توسط فضاهای داخلی قابل دسترس می باشد. حیاط و باغچه یک مرز سبز را برای خانه فراهم کرده، و فیلتری برای تعدیل کننده دما در طول روز و شب به شمار می رود.

استراتژی دوگانه یکی از مهم ترین عوامل طراحی خانه در معماری پارسی به شمار می رود. در معمار ایرانی، عرصه های داخلی خانه محصور و دارای حریم خصوصی بیشتری نسبت به نمونه های غربی دنیا می باشند. بستر پروژه تا حدود نسبتاً زیادی بسته می باشد و کمترین محدوده شفاف را به خود اختصاص داده تا پوسته آجری به کاهش انتقال گرما کمک کند. اما پوسته صلب فقط نقش فیلتر تعدیل کننده هوا را ایفا نمی کند، بلکه حریم خصوصی کاملی است که بنا به درخواست کرفرما لحاظ شده است. بر خلاف خانه های سنتی نیمه کویری ایران، سقف مجموعه به عنوان یک تراس پانورامیک طراحی شده است، عرصه ای برای مشاهده مناظر و مهمانی های دورهمی در بعد از ظهرهای خُنک تابستان.

پلان خانه مانند پوسته حلزون عرصه بندی شده، و شامل فضاهای متوالی است که با حیاط آغاز شده و طی یک فرمت دایره ای شکل کنار هم قرار گرفته اند. هر فضا به نحوی پشت به پشت هم قرار گرفته اند که عرصه قبلی نسبت به عرصه بعدی خصوصی تر و مخفی تر باشد. درها و پارتیشن هایی که در مرزهای داخلی قرار گرفته اند، محدوده کاربری های داخلی را از هم جدا کرده تا به ساکنین حس شناور شدن درون استوانه ای بی انتها دست دهد. فضاهای بزرگ داخلی ارتباط بیشتری با دنیای بیرون برقرار می کنند. در طول روز فضای اصلی و بزرگ خانه دارای پنجره های کوچکتری بوده و به عنوان محدوده تابستان نشین مورد استفاده قرار می گیرند. در حالی که ضلع جنوب ساختمان دارای نورگیرهای گسترده تری است و مناسب برای زندگی در فصل زمستان می باشد.

سازه ساختمان ترکیبی از دیوارهای بنایی با متریال آجر بوده که با سقف سازه ای فلزی (Metal composite deck) ترکیب شده است. دیوار آجری منحصراً به عنوان پوسته اسکپوز و نمای ساختمان تعبیه شده تا درون و بیرون خانه یک بافت را به نمایش بگذارد. 

معمار: رفعتی و همکاران

موقعیت پروژه: شیراز، ایران

معمار مسئول: امیرحسین رفعتی

متراژ پروژه: 105 متر مربع

سال اتمام ساخت پروژه: 2018