چطور یک خانه در زمینی با عرض کم طراحی کنیم؟

هویت اصلی پروژه "خانه عریض 1.8 متری" و هسته طراحی آن در سیالیت طراحی داخلی نهفته است. طراحی خانه در زمینی که  عرض آن کمتر از 2 متر است، بهترین چالش را برای یک طراح ارائه می دهد و آن حل کردن سیرکولاسیون و تقسیم بندی فضا در  فضایی محدود است. در طراحی داخلی "خانه عریض 1.8 متری" اتاق ها به صورت همزمان درون این قالب مکعبی شکل قرار گرفته و باعث شده تا تمام عرصه ها طی یک فرایند ابداع شونده تولید شوند. طراح با استفاده از سیستم کشف  شهودی، این پروژه را مرحله به مرحله پیش برده است.

معماری فضا

اولین چالشی طراحی "خانه عریض 1.8 متری"، همبستگی و کنار هم قرار گرفتن ابعاد و کاربری ها بود تا به لحاظ روانشناختی تاثیر منفی بر روی کارفرما نگذارد. عرض سایت دارای حداقل فضای تعبیه یک تخت خواب می باشد، به طوری که می توانید بازوهای خود را باز کنید و دستتان دو دیوار اصلی را لمس کند. برای جلوگیری از درگیری کارفرما با عوامل زائد، اکثر تمرکز طراحی بر روی استانداردهای طراحی داخلی و حدفاصل بین کاربری ها بوده است.

برای طراحی یک خانه کوچک؛ و قابل تغییر در اکثر مواقع، کل خانه به عنوان یک مجموعه واحد و یکپارچه در نظر گرفته شده است و کاربری ها در سطوح مختلف قابل گسترش می باشد. طبقه های شناور در محورهای طولانی و باریک طراحی شده تا هر فضای عملکردی بتواند به طور مجزا نیازهای کاربران را پوشش دهد. یکی از محدودیت های طراحی پروژه، در نظر گرفتن نور و تهویه مناسب بود. عاملی که به واسطه قرارگیری پنجره و بازشوهای گسترده در محور شمالی، جنوبی و سقف سقفی حل شده است.

سازه ساختمان

طراحی سازه ساختمان بر اساس تکینگی و یکپارچگی ساختمان در نظر گرفته شده است. ستون ها و تیرها تا حد امکان محدود شده اند تا متراژ کافی برای طراحی داخلی محیا شود.  ستون های ورودی تا حد امکان کوچک شدند و برای جبران کیفیت سازه ای پروژه از سیستم سازه ای EZ (سیستم سازه های موقت مانند سازه های چادری) بهره برده اند. تعبیه این سیستم کمک کرد تا تیم اجرایی نیازی به بستن داربست در طول پروژه نداشته باشد و با کمک گرفتن از این سازه، نیازهای عملکردی و دکورهای مدولار را بر روی این سازه ها متصل نماید.